به نقل از «مهر»

همه چیز درباره بیماری سپسیس

تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۸۰۵۹۸

به گزارش خبرگزاری مهر، امیرحسین لطفی متخصص مراقبت‌های ویژه و عضو انجمن آی سی یو اروپا با اشاره به روز جهانی بیماری سپسیس گفت: این بیماری به معنای التهاب و عفونت منتشر شده در کل بدن است. از آن جایی که این بیماری بسیار مهم است و از جمله بیماری‌های پر خطر در دنیا به شمار می‌رود برای آن روز جهانی تعریف شده که ۱۳ سپتامبر است و یک اتحادیه انجمن بیماری سپسیس در دنیا تشکیل شده و سالانه مراسمی برگزار می‌کند که هدفش آگاهی رسانی در این حوزه است تا اهمیت آن را نمایان کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: سپسیس نوعی بیماری است که به دنبال یک التهاب در بدن رخ می‌دهد و کم کم این التهاب در کل بدن رسوخ کرده و منتشر می‌شود. در صورتی که این عفونت درمان نشود کم کم بیمار دچار نارسایی‌های اندام‌های مختلف از جمله نارسایی کلیه تا از دست دادن هوشیاری و حتی منجر به مرگ بیمار می‌شود.

لطفی تصریح کرد: آمارهای جهانی حاکی از آن است که سالانه بین ۴۷ تا ۵۰ میلیون نفر به این بیماری مبتلا شده و از این تعداد حدود ۱۱ میلیون نفر فوت می‌شوند. ازنظر زمانبندی در کمتر از هر ۳ ثانیه یک بیمار در دنیا به این علت فوت می‌کند.

وی با تاکید بر اینکه این مورد درصد بالایی از مرگ و میرها را به خود اختصاص می‌دهد گفت: در واقع ۲۰ درصد از مرگ‌هایی که در جهان در طی سال اتفاق می‌افتد به علت بیماری سپسیس است و این بیماری آن قدر خطرناک است که اگر فردی سپسیس بگیرد؛ بسته به محل و نوع درمان بین ۱۵ تا ۵۰ درصد احتمال خطر فوت دارد.

این متخصص با اشاره به علل بروز این بیماری بیان کرد: این بیماری ممکن است به دنبال مننژیت در بدن، عفونت پوستی، عفونت ادراری به خصوص در افراد سالمند، عفونت ریوی و سرطان‌ها رخ دهد. افراد مبتلا به بیماری‌های ذکر شده عمدتاً با عفونت‌های سپسیس از بین می‌روند. در دوران کووید و آنفلونزا نیز ممکن است تبدیل به سپسیس شده و بیمار با سپسیس از دنیا برود.

لطفی افزود: افرادی که دچار آپاندیسیت‌های شدید، بیماری‌های داخلی و عفونت‌های شدید می‌شوند نیز بعضاً به سپسیس مبتلا می‌شوند. حتی برخی از بیماران تصادفی نیز بعد از مدتی دچار این بیماری شده و از دنیا می‌روند.

وی با اشاره به علائم بیماری سپسیس تصریح کرد: این بیماری مانند سایر بیماری‌ها دارای علائمی است؛ اگر فردی در صحبت کردن و تکلم دچار اختلال شود و یا احیاناً افت هوشیاری پیدا کرده و یا جابجا صحبت کند یا فردی که اندام‌های وی دچار لرز شدید و تب شده و یا همراه با آن درد عضلانی تجربه می‌کند عمدتاً در حال بروز نشانه‌های سپسیس هستند. این موارد علائمی است که خانواده‌ها باید به آن توجه کنند.

این پزشک متخصص ادامه داد: فردی که ادرار وی قطع شده و یا دچار مشکلات تنفسی است یا تغییر رنگ پوست به بی رنگی و رنگ پریدگی را تجربه می‌کند به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا است. این بیماری در سالمندان شایع‌تر است و در نوزادان هم بیشتر دیده شده است. البته افراد دیگری هم هستند که در معرض این بیماری قرار دارند.

لطفی گفت: افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای خاصی مانند بیماری‌های ریوی، قلبی پیشرفته، بیماری‌های کبدی شدید، مشکل طحال و یا ضعف سیستم ایمنی داشته و یا مبتلا به ایدز و بیماری‌های شدید دیابتی باشند افرادی هستند که احتمال ابتلاء بیشتری دارند.

وی با تاکید بر اهمیت پیشگیری در این بیماری اظهار کرد: همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. برای پیشگیری از این بیماری لازم است واکسیناسیون به خصوص در دوران کودکی به درستی انجام گیرد همچنین اگر افراد بیماری‌های زمینه‌ای دارند واکسیناسیون پیشرفته بیماری‌های مختلف را حتماً در برنامه داشته باشند. از طرفی در خوردن آب آشامیدنی هم باید دقت شود تا بهداشتی باشد.

لطفی ادامه داد: شستشوی دست به خصوص در افراد سالمند بسیار مهم است، شستشوی مجاری تناسلی و بهداشت آن به خصوص در سالمندان و از همه مهم‌تر آگاهی رسانی به مردم و کادر درمان در رابطه با بیماری سپسیس و کنترل آن از موارد مهم پیشگیری از بیماری سپسیس است.

این پزشک متخصص تصریح کرد: اگر افراد مبتلا به این بیماری در زمان طلایی این بیماری بین ۳ تا ۶ ساعت اول به مراکز درمانی مراجعه کنند می‌توان با یک سلسله اقدامات تشخیصی، حیاتی و درمانی باعث بهبودی شد که مجموع این اقدامات منجر به کاهش حضور بیمار در بیمارستان شده و جلوی مرگ و میر ناشی از آن گرفته می‌شود.

وی در پایان گفت: پیام روز جهانی سپسیس به مردم و کادر درمان این است که باید به این موضوع دقت بیشتری داشته باشیم تا اول از ابتلای به این بیماری پیشگیری کنیم و بعد اگر اتفاقی افتاد بتوانیم آن را درمان کرده و بیماران را نجات بدهیم. به علت این اهمیت همایشی تحت عنوان بیماری سپسیس در روزهای آینده در تهران برگزار خواهد شد تا به آگاهی رسانی در این مورد بیشتر کمک کند.

کد خبر 5885582

منبع: مهر

کلیدواژه: وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی آی سی یو بخش مراقبتهای ویژه واکسن آنفلوانزا چاقی کبد چرب صنعت داروسازی آزمایشگاه سازمان بیمه سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی افسردگی تجهیزات پزشکی رژیم غذایی هپاتیت اورژانس کشور ویروس کرونا بی اختیاری ادراری بیماری سپسیس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۸۰۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مراقب باشید؛ این داروها و خوراکی‌ها پلاکت خون را کاهش می‌دهند

پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمی‌کند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است.

به گزارش خبرآنلاین، تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد اما تأخیر در تشخیص می‌تواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.

ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته می‌شود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکت‌های خون بیمار کاهش یافته و سلول‌های خونی قادر نخواهند بود فعالیت‌های اساسی بدن را انجام دهند.

پلاکت چیست؟

پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته می‌شود که آنزیم‌های لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکت‌ها بسیار کوچکند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.

نحوه عملکرد پلاکت خون

کار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکت‌ها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی می‌شود. پلاکت‌های فعال حاوی پروتئین چسبنده‌ای به نام فیبرین هستند که این پروتئین‌ها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

علت پایین بودن پلاکت خون

پایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد اما در شرایط آسیب‌دیدگی می‌تواند روند انعقاد و لختگی خون را تحت‌تأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش می‌یابد که در ادامه به شرح این موارد می‌پردازیم:

۱) داروها و خوراکی‌هایی که پلاکت خون را کاهش می‌دهند

مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز می‌شوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنی‌ها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف می‌شود) می‌تواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.

این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت می‌شوند:

داروهای ضد انعقاد یا مهارکننده‌های گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می شود)

اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لخته‌های خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد)

و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)

هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).

۲) بیماری‌هایی که موجب پایین بودن پلاکت خون می‌شوند

برخی از بیماری‌ها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی می‌شوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونت‌های ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماری های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیاده‌روی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...

کاهش پلاکت خون گاهی می‌تواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینه‌ای است.

در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده می‌شود.

کانال عصر ایران در تلگرام